Zaproszenie Rektora Wszechnicy Świętokrzyskiej do udziału w tym niecodziennym wydarzeniu przyjęli między innymi przedstawiciele władz państwowych i samorządowych, zaprzyjaźnieni z uczelnią reprezentanci kieleckiego biznesu oraz placówek i instytucji, które przez wiele lat współpracowały z Wszechnicą w zakresie realizacji praktycznego profilu kształcenia studentów, jak też członkowie założycielskiego Ludowego Towarzystwa Naukowo-Kulturalnego – wraz z jego prezesem dr. Januszem Gmitrukiem.

Liczną grupę gości stanowili profesorowie oraz pozostali nauczyciele akademiccy, zatrudnieni w uczelni w różnych okresach jej działalności edukacyjnej, których Rektor prof. Mieczysław Adamczyk powitał szczególnie ciepło, kierując do nich znamienne słowa: Koledzy Profesorowie i młodsi pracownicy nauki – powiem krótko: nie ma Kościoła bez kapłanów, nie ma uczelni bez profesorów. W uroczystości uczestniczyli również byli i obecni pracownicy administracji oraz służb porządkowych, a także reprezentujący brać studencką uczestnicy Igrzysk Olimpijskich, którzy w minionych latach ukończyli studia w naszej uczelni.

Po serdecznym powitaniu przybyłych na uroczystość gości, Rektor zaprosił zebranych do obejrzenia historycznego nagrania pierwszego posiedzenia Senatu Wszechnicy Świętokrzyskiej, które odbyło się 8 lipca 1994 r. i było jednym z pierwszych akordów w dziejach naszej uczelni, która z czasem stała się jedną z najważniejszych i najlepiej ocenianych – nie tylko przez ekspertów, ale przede wszystkim przez studentów i absolwentów – niepublicznych szkół wyższych w kraju. W czasie prezentacji Rektor przypomniał pokrótce wydarzenia sprzed przeszło 30 lat, które były wstępem do dalszego rozwoju Wszechnicy – wymagającego wprawdzie od jej władz i pracowników dużego wysiłku i nakładu pracy, jednak dającego ogromną satysfakcję i przynoszącego spektakularne sukcesy w zakresie działalności edukacyjnej, naukowej, społecznej, a także sportowej.

Dokonania uczelni w tej ostatniej dziedzinie Prof. Mieczysław Adamczyk podkreślał w swoim wystąpieniu w sposób szczególny, zauważając niezwykle udane – bo medalowe – występy wszechnicowych reprezentacji na licznych imprezach sportowych o zasięgu regionalnym, krajowym i europejskim, przez wszystkie lata niezmiennie finansowane przez Rektora ze środków uczelni. Rektor przypomniał sukcesy drużynowe w wielu dyscyplinach sportu, ale także indywidualne dokonania naszych studentów – uczestników najważniejszych zawodów sportowych: począwszy od mistrzostw Polski, Europy i świata, aż po Igrzyska Olimpijskie.

W przemówieniu Rektor w telegraficznym skrócie przypomniał zarówno początki tworzenia uczelni, ale także zasygnalizował kwintesencję swojej koncepcji jej organizacji, która w późniejszych latach stała się podwaliną dla triumfu Wszechnicy: Nowoczesna baza naukowo-dydaktyczna pracowni i gabinetów naukowych oraz innych budowli uczelnianych, utrzymywanych w wysokim standardzie czystości, elegancji i estetyki oraz miła, sympatyczna, wyczerpująca informacja o studiach we Wszechnicy ze strony pracowników dziekanatów – wszystko to obce było wówczas w szkolnictwie państwowym wobec kandydatów przychodzących na studia. A przecież budowało to znakomitą reklamę naszej uczelni – wzmacnianą wiedzą o jej rektorze, który znany był od lat w środowiskach nauczycielskich (…).

Na zakończenie swego wystąpienia, podsumowującego dokonania naszej Alma Mater w jej 30-letniej historii, Rektor wygłosił znamienny „Okrzyk Zwycięstwa”, który musi zabrzmieć jak rozkaz do zachowania jej pamięci przez naszych Absolwentów oraz pracowników uczelni, jak też ich rodziny i inne, rozumiejące gremia Kielc i województwa, nie tylko świętokrzyskiego. Podaję treść hasła – prośby:

WSZECHNICO MUSIAŁAŚ UPAŚĆ,
BYŁAŚ OCZKIEM W GŁOWIE REKTORA,
LECZ WROGIEM DWORA! –
I TAK TO PRZEZ 30 LAT LECIAŁO,
AŻ SIĘ – DOKONAŁO!

Niech ten okrzyk – niesiony Wiatrowym Przeciągiem Doliny Lubrzanki – Doliny Wilkowskiej – przejmą knieje Puszczy Świętokrzyskiej. Odbijany od pni i konarów zmurszałych sosen, jodeł oraz świerków, tudzież i leśnego runa, kwiląc i żaląc się – opowie, jaka była upadku Wszechnicy – przyczyna! Wówczas myślę, że – przeniesie nasze hasło na Jedlinę Puszczy – „Puszczy – Ani Mojej!, Ani Twojej! Jeno Świętej Bożej!”, jak utrwalił to w naszej pamięci jej wieszcz – Tuziemiec – Stefan Żeromski.

A ostatnie słowo moje – Wszechnico – to milczenie – Twoje.
Milcząca Wszechnico – Przemawiaj siłą Swej Ciszy.

W dalszej części uroczystości Prezes Zarządu Głównego LTN-K dr Janusz Gmitruk złożył serdeczne podziękowania na ręce prof. Mieczysława Adamczyka – pomysłodawcy, twórcy oraz wieloletniego rektora Wszechnicy Świętokrzyskiej – za jego ogromny trud oraz ponad 30-letnią pracę koncepcyjną, programową, legislacyjną, logistyczną, organizacyjną i nadzorczą na rzecz uczelni. Nakreślił również zarys dalszych działań, które mają na celu zachowanie spuścizny Wszechnicy, głównie w postaci materiałów i dokumentacji wytworzonych przez uczelnię w czasie jej działalności. W związku z tym utworzony zostanie Instytut Pamięci Wszechnicy Świętokrzyskiej im. Rektora prof. Mieczysława Adamczyka.

Ceremonia otwarcia Instytutu, w ramach którego działać będzie Pracownia Pamięci Wszechnicy Świętokrzyskiej, stanowiła kolejny punkt programu uroczystości. O przecięcie wstęgi poproszeni zostali: Rektor uczelni prof. dr hab. Mieczysław Adamczyk, Prezes Zarządu Głównego Ludowego Towarzystwa Naukowo-Kulturalnego dr Janusz Gmitruk, Proboszcz Parafii p.w. Św. Jadwigi Królowej ks. dr Andrzej Kaszycki, który następnie dokonał również poświęcenia Pracowni, prof. dr hab. Janusz Zdebski, który jako ostatni pełnił w uczelni funkcję dziekana, a także Kanclerz mgr Krzysztof Ludwikowski.

Chwile wzruszenia i zadumy towarzyszyły uczestnikom wydarzenia podczas występu Edyty Piwowarczyk oraz Marty Złotnickiej-Godereckiej z Zespołu Szkół Muzycznych w Kielcach, które w przejmujący sposób zaprezentowały Hymn „Matko Zwycięska” z tekstem autorstwa prof. Mieczysława Adamczyka do muzyki mgr Marzeny Ludwikowskiej.

Następnie goście mieli możliwość zapoznania się ze zbiorami nowo otwartej Pracowni, o których pokrótce opowiedziała zebranym mgr Anna Hendzel – długoletni pracownik uczelni, przypominając słuchaczom ważne daty, symbole oraz znaki tożsamości Wszechnicy Świętokrzyskiej, które jakoby stanowią graniczne słupy w chronologii dziejów uczelni. Obok najważniejszych artefaktów, tj. godło, sztandar i flaga Wszechnicy, insygnia i stroje reprezentacyjne władz uczelnianych, kroniki dokumentujące istotne wydarzenia z historii szkoły, szczególne miejsce w Pracowni zajmuje Galeria osób szczególnie zasłużonych, w której obok portretu Rektora umieszczono wizerunki pracowników i innych osób, które w znamienny sposób przyczyniły się do budowy i rozwoju uczelni.

Nie sposób omówić tu wszystkich elementów zgromadzonej kolekcji. Uwagę zwracają jednak zamieszczone w Pracowni liczne myśli, sentencje czy fraszki autorstwa prof. Mieczysława Adamczyka, w których niezmiennie, jak w zwierciadle, odbija się wielka życiowa mądrość Rektora naszej uczelni, jego postawa społeczno-moralna, odpowiedzialność i niezwykła troska o losy narodu i jednostki, ale też poczucie humoru i umiejętność wnikliwej obserwacji otaczającego świata.

Kończąc swoją prezentację o uczelni, mgr Anna Hendzel wyraziła nadzieję, że pozostanie ona nie tylko w pamięci, ale i w sercach uczestników uroczystości.

W dalszej części spotkania Rektor uhonorował osoby, które zaszczytnie zapisały się na kartach historii Wszechnicy Świętokrzyskiej i przyjęły zaproszenie na szczególne wydarzenie, jakim było jej pożegnanie. Pracownikom, studentom oraz przyjaciołom uczelni, którzy wnieśli znaczący wkład w działalność Wszechnicy Świętokrzyskiej w zakresie badań naukowych, działalności dydaktycznej, sportu akademickiego oraz organizacji i zarządzania uczelnią, Rektor wręczył pamiątkowe medale „Za zasługi dla Wszechnicy Świętokrzyskiej”. Wręczeniu medali towarzyszyły chwile radości, wzruszenia, ale też refleksji i wspomnień.

Podczas kuluarowego spotkania w czasie tradycyjnego koktajlu uczestnicy uroczystości dzielili się swoimi doznaniami, odtwarzali w pamięci piękne chwile spędzone we Wszechnicy, opowiadali anegdoty, przypominali wzniosłe wydarzenia, ale też zabawne sytuacje, a Edyta Piwowarczyk i Marta Złotnicka-Goderecka przepięknie wykonały piosenkę „W gorącym słońcu Casablanki".

W finalnej części spotkania Kanclerz uczelni mgr Krzysztof Ludwikowski odczytał niezapomniane In memoriam Wszechnicy autorstwa prof. Mieczysława Adamczyka, które nie potrzebuje dodatkowych konstatacji, a które Rektor traktuje jak swego rodzaju inwokację, a może nawet błogosławieństwo, w którym zawarł nadzieję na istnienie Wszechnicy, tworzącej i wykonującej kolejne dzieła społecznie użyteczne narodowi polskiemu i Rzeczypospolitej.

Kolejny brzeg nadziei
W ciszy głębokiej toni
I błękitnego nieba
Dryfuj droga memu sercu Wszechnico
Do kolejnego brzegu nadziei,
Bo tak – po prostu – trzeba.